سکوت در سکوت

خیلی حس عجیب و بدیه یهو به خودت بیای و ببینی چقدر با آدمای اطرافت فرق داری

حس کنی تو دنیای خودت تک و تنها نشستی و حتی نمیتونی فریاد بزنی و بگی

آهاااااااااااااااااااااای باور کنید اینی که الان هستم خود واقعیمه...

تا بود, من بودمو دنیای کوچیک خودم , منی که هرجا رفتم با خانواده رفتم

هرکاری کردم با اجازه ی خانوادم بود و هیچوقت اهل خلاف نبودم

شاید بخاطر تیپ و ظاهر امروزیم خیلی باورشون نشه که من

مثل خیلی از همسن و سالای خودم نبودم....

حالا بعد از ورود به یه دنیای جدید وقتی دوستای دانشگات

از تجربه ها و چیزایی که تو زندگیشون بود میگن و تو ساکتی

ازت میخوان توام تعریف کنی!!!!! وقتی میگی اهل این حرفا نیستی

خیلی راحت بهت بگن جانماز آب نکش و حرفاتو باور نکنن....خیلی سخته...

نمیدونم باید اسمشو چی گذاشت...

اما میدونم

این روزا من بی تجربه با اونیکه هزارتا تجربه ی عجیب و غریب داره که

حتی تو ذهن منم نمیگنجه با یه چشم دیده میشیم .....

این یعنی بی عدالتی....